- Szczegóły
Corocznym zwyczajem udaliśmy się nad groby naszych zmarłych współbraci, którzy odeszli do Pana w ostatnich miesiącach. Modliliśmy się, by uprosić dla nich odpust zupełny w oktawie Uroczystości Wszystkich Świętych. Byliśmy zatem przy grobach: ks. Jana Teski w Marklowicach, ks. Andrzeja Morawskiego oraz
ks. Jana Andresa w Katowicach.
- Szczegóły
Śp. ks. January Liberski urodził się 25 sierpnia 1934 roku w Bobrownikach w rodzinie Stanisława i Heleny z domu Stranc. Miał sześcioro rodzeństwa.
Sakrament chrztu świętego przyjął 30 sierpnia 1934 roku w parafii Świętego Mikołaja w Lublińcu. Tam też 12 czerwca 1949 roku otrzymał sakrament bierzmowania.
W czasie wojny był zmuszony uczęszczać do niemieckiej szkoły powszechnej. W 1945 roku rozpoczął naukę w polskiej szkole, jako uczeń piątej klasy. Edukację kontynuował w Państwowym Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnym im. Adama Mickiewicza w Lublińcu, gdzie w 1951 r. zdał egzamin dojrzałości. W parafii był ministrantem i należał do grupy Rycerzy Krucjaty Eucharystycznej.
W 1951 roku wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia diakonatu przyjął 14 kwietnia 1957 roku w kaplicy Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie przez posługę biskupa Herberta Bednorza. Ten sam biskup 14 sierpnia 1957 roku udzielił mu święceń prezbiteratu w Katowicach-Panewnikach.
Pierwszą placówką wikariuszowską ks. Liberskiego była parafia Świętych Cyryla i Metodego w Knurowie (1957–1962). Następnie pracował w parafiach: Matki Bożej Różańcowej w Rudzie Śląskiej-Halembie (1962–1965) oraz Świętego Mikołaja w Bielsku Białej (1965–1968).
10 listopada 1967 roku ks. January otrzymał urlop w związku z planowanym wyjazdem misyjnym do Zambii. W czasie załatwiania formalności zastępował chorego proboszcza w Kończycach Wielkich.
27 marca 1968 roku wyleciał do Zambii. Przez krótki czas przebywał w diecezji Chipata, gdzie uczył się języka Cinyanja, a następnie podjął posługę duszpasterską w archidiecezji Lusaka. Pracował przy katedrze w Lusace, w Katondwe, w Chinika-Kanyama i ponownie w Lusace, gdzie zbudował kościół i ośrodek parafialny, do którego sprowadził siostry zakonne z Włoch, dla których wybudował klasztor. Ostatnią jego placówką w Zambii była Chilanga.
W 1988 roku przeniósł się archidiecezji Harare w Zimbabwe. Najpierw był na misji w Bindurze, a od 1997 roku na misji św. Michała w Mhondoro. Budował kościoły i ośrodek dla sióstr zakonnych, przyczynił się też do powstania ośrodka zdrowia.
W 1995 roku został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej Katowickiej. W tym samym roku prezydent Lech Wałęsa odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej.
W 2004 roku wrócił do macierzystej archidiecezji katowickiej. Zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Katowicach. Jednak już
w następnym roku udał się ponownie do Zimbabwe. Najpierw pomagał duszpastersko redemptorystom w Tafara, a potem posługiwał przy katedrze w Harare. 1 lipca 2008 roku przeszedł na emeryturę.
W 2010 roku wyjechał do Kazachstanu, by pełnić posługę duszpasterską w archidiecezji Astana. Po powrocie z misji zamieszkał w Domu św. Józefa w Katowicach.
Zmarł 25 października 2024 roku w wieku 90 lat, w 68. roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbył się 29 października 2024 roku w parafii Przemienienia Pańskiego w Tarnowskich Górach-Bobrownikach Śląskich.
- Szczegóły
Zapraszamy na kolejny dzień skupienia dla księży emerytów. Tym razem konferencje wygłosi ks. Jacek Plech. Tematem rozważań: Sprawy ostateczne ... kapłana.
- Szczegóły
Śp. ks. Jan Teska, urodził się 11 grudnia 1938 roku w Jarocinie, jako syn Romana, górnika, i Katarzyny z d. Popiołek. Był najstarszy z trojga rodzeństwa. Został ochrzczony 26 grudnia 1938 roku w Parafii Świętego Marcina w Jarocinie. 9 października 1950 roku, w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach, przyjął sakrament bierzmowania z rąk biskupa Juliusza Bieńka.
W roku 1952 ukończył szkołę podstawową w Mysłowicach. Naukę kontynuował w Gimnazjum Ogólnokształcącym w Mysłowicach. Po maturze, w 1956 roku, wstąpił do Seminarium Duchownego w Krakowie. W czasie formacji seminaryjnej przyjął, ówcześnie udzielane, niższe święcenia: ostariatu, lektoratu, egzorcystatu, akolitatu oraz subdiakonatu.
Święcenia diakonatu przyjął 8 kwietnia 1962 roku w Krakowie z rąk bp. Juliusza Bieńka, a święceń prezbiteratu udzielił mu bp Herbert Bednorz 24 czerwca 1962 roku w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Tytuł magistra uzyskał na podstawie pracy zatytułowanej „Indywidualizacja wychowania w Domach Dziecka”, przygotowanej na seminarium magisterskim z psychologii.
Pierwsze doświadczenia duszpasterskie zdobywał w Parafii Dobrego Pasterza w Istebnej i Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach, gdzie zastępował księży w czasie wakacji.
Jako wikariusz pełnił posługę w następujących parafiach: Świętej Katarzyny Aleksandryjskiej w Tarnowskich Górach-Lasowicach (1962-1965), Świętej Katarzyny w Czechowicach-Dziedzicach (1965-1968), Matki Bożej Wszechpośredniczki Łask i Świętego Antoniego w Wodzisławiu Śląskim-Jedłowniku (1968-1971), Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Radlinie-Biertułtowach (1971-1975), Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Katowicach-Szopienicach (1975-1977), Świętej Barbary w Chorzowie (1977-1980), Świętego Jerzego w Rydułtowach (1980-1986), Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Marklowicach (1986-1987). W roku 1986 biskup Damian Zimoń powierzył opiece duszpasterskiej księdza Jana Teski mieszkańców Chałupek, gdzie w przyszłości miała powstać nowa placówka duszpasterska. 19 kwietnia 1987 roku przy kaplicy w Chałupkach została erygowana tymczasowa parafia, w której ksiądz Jan został mianowany administratorem. 8 sierpnia 1988 roku powierzony mu został urząd proboszcza w nowej parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Marklowichach-Chałupkach. W czasie swojej posługi, oprócz duszpasterstwa, prowadził budowę kościoła parafialnego.
1 sierpnia 2004 roku został przeniesiony na emeryturę i zamieszkał na terenie parafii, w której posługiwał. W 2019 roku przeniósł się do Domu Świętego Józefa w Katowicach.
Ksiądz Jan Teska zmarł 29 lipca 2024 roku, w 63. roku kapłaństwa. Przeżył 85 lat. Msza święta eksportacyjna została odprawiona 2 sierpnia 2024 roku w Parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Marklowicach-Chałupkach. Pogrzeb odbył się 3 sierpnia 2024 roku w Parafii Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Marklowicach, gdzie został pochowany.
- Szczegóły
Z okazji Wielkiego Czwartku - dnia ustanowienia sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa zostaliśmy po raz kolejny obdarowani życzliwością i indywidualnymi prezentami przez Parafian i Duszpasterzy z Olzy ( parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Pokoju) oraz z Krzyżkowic (parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa). Wszystkim Parafianom wraz z ich Proboszczami składamy serdeczne podziękowania za szczególnie miłą nam pamięć. życzymy by ofiarowane nam dobro, przyniosło w Waszym życiu wiele Bożego błogosławieństwa.
Szczęść Boże!
- Szczegóły
Pan rzeczywiście zmartwychwstał! Alleluja!
Wszystkim życzymy dobrych świąt Zmartwychwstania Jezusa.
- Szczegóły
19 marca w Uroczystość Św. Józefa Oblubieńca N.M.P. przeżywaliśmy odpust. Uroczystej Mszy św. Przewodniczył ks. Arc. Wiktor Skworc za co serdecznie dziękujemy. Oddajemy się w opiekę naszemu patronowi, by jak On nieustannie być zanurzonym w Słowie Bożym, by tak jak w Jego życiu i w naszym to Słowo znalazło swój dom.
- Szczegóły
Z przykrością zawiadamiamy, że 8 marca 2024 r. zmarł śp. ksiądz Andrzej Morawski, lat 72, rocznik święceń 1976 (48. rok kapłaństwa), emerytowany proboszcz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i Świętego Jana Bosko w Katowicach-Piotrowicach.
ŚP. KS. ANDRZEJ MORAWSKI, urodził się 22 kwietnia 1951 roku w Raciborzu, jako syn Stanisława, górnika i Otylii z d. Nieszporek. Miał trzy siostry. Został ochrzczony 22 maja 1951 roku w Parafii Najświętszej Maryi Panny w Raciborzu. Do Pierwszej Komunii Świętej przystąpił 12 czerwca 1960 roku, a sakrament bierzmowania przyjął 21 października 1961 roku w Parafii Świętego Antoniego w Rybniku z rąk biskupa Herberta Bednorza. Po bierzmowaniu został ministrantem.
Szkołę podstawową ukończył w Rybniku-Wielopolu, a następnie kontynuował naukę w II Liceum Ogólnokształcącym – obecnie im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego – w Rybniku. Po uzyskaniu w 1969 roku świadectwa dojrzałości z wyróżnieniem wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. W latach 1970-72 odbył służbę wojskową w Bartoszycach. Święcenia diakonatu przyjął 16 lutego 1975 roku w Wodzisławiu Śląskim, a święcenia prezbiteratu 15 kwietnia 1976 roku w Katowicach. Szafarzem sakramentu święceń był biskup Herbert Bednorz. Studia teologiczne ukończył w 1976 roku pisząc pracę naukową z dogmatyki na temat: „Trynitaryczny kształt Kościoła w świetle Soboru Watykańskiego II”. Stopień magistra otrzymał na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie.
Jako wikariusz pełnił posługę duszpasterską w następujących parafiach: Najświętszego Serca Pana Jezusa w Piaśnikach (1976-1979), Świętego Mikołaja w Bielsku-Białej (1979-1982; obecnie diecezja bielsko-żywiecka), Świętej Jadwigi Śląskiej w Rybniku (1982-1984), Świętego Józefa Robotnika w Rudzie Śląskiej (1984-1988), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym (1988-1989).W parafiach posługiwania ksiądz Andrzej katechizował dzieci, młodzież i dorosłych, opiekował się duszpastersko chorymi oraz prowadził grupy ministrantów, Oazy i Dzieci Maryi.
W 1986 roku uzyskał tytuł magistra homiletyki na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie broniąc pracę zatytułowaną: „Troska o kaznodziejstwo księdza biskupa Józefa Sebastiana Pelczara na podstawie jego dzieł”.
W 1989 roku po trzymiesięcznej posłudze wikariusza w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Czerwionce został administratorem erygowanej Parafii Świętego Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Czerwionce i budowniczym kościoła. W 1991 roku został mianowany proboszczem tejże parafii.
W latach 1992-2001 ksiądz Andrzej Morawski był duszpasterzem w Rosji. Został tam skierowany przez arcybiskupa Damiana Zimonia w odpowiedzi na prośbę administratora apostolskiego w Moskwie, arcybiskupa Tadeusza Kondrusiewicza. Pierwszą placówką objętą w Rosji była Parafia Świętego Michała Archanioła w Siemionowce w Krasnodarskim Kraju. Pełnił w niej funkcję budowniczego kościoła od 1992 do 1994 roku. Jak zapisał w swojej relacji: „Praca tutaj to praca typowo misyjna. Aktualnie w ciągu miesiąca odprawiam Msze Święte w 16 różnych miejscowościach.” W latach 1994-1996 był proboszczem w Parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Moskwie. Zostało mu także powierzone prowadzenie prac budowlano-adaptacyjnych w nowych obiektach nabytych dla Seminarium Duchownego w Moskwie. Pomagał także w pracy tamtejszej Kurii Biskupiej.
Od 1996 do 2001 roku sprawował obowiązki proboszcza Parafii Matki Bożej Różańcowej i Świętej Barbary w Krasnodarze, równocześnie budując tam kościół. Konsekracja świątyni miała miejsce 3 września 2000 roku. Zarówno inicjatywy budowlane, jak i duszpasterskie wspierane były regularnie przez diecezjan archidiecezji katowickiej, a koordynowane przez wszystkie lata przez ówczesnego wikariusza generalnego, późniejszego arcybiskupa Wiktora Skworca.
Posługa księdza Andrzeja Morawskiego w Rosji zaowocowała wybudowaniem dwóch kościołów oraz zarejestrowaniem i organizacją czterech parafii: w Siemionowce, Krasnodarze, Anapie i Armawirze. W 1997 roku został mianowany dziekanem parafii Północnego Kaukazu. Był członkiem Rady Kapłańskiej, Rady Konsultorów, Komisji do spraw kontaktów z władzami świeckimi Konferencji Episkopatu Biskupów Rosji. W roku 2000 otrzymał godność kanonika honorowego Kapituły Metropolitalnej Katowickiej i uzyskał papieski tytuł prałata honorowego.
Po powrocie do Polski przez kilka tygodni pomagał duszpastersko w Parafii Trójcy Przenajświętszej w Piekarach Śląskich-Szarleju oraz Parafii Świętego Michała Archanioła w Katowicach. W latach 2001-2003 pełnił funkcję administratora, a od 2003 do 2014 roku został mu powierzony urząd proboszcza Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i Świętego Jana Bosko w Katowicach-Piotrowicach. Od 2001 roku przez cztery lata katechizował w Szkole Podstawowej nr 32 im. Bohaterów Monte Cassino w Katowicach-Piotrowicach. Posługiwał przez lata w stałym konfesjonale Katedry Chrystusa Króla w Katowicach. W latach 2013-2017 był kapelanem szpitalnym w Ośrodku Diagnostyki i Leczenia Chorób Kobiecych w Katowicach.
Po przejściu na emeryturę w 2014 roku zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Katowicach. Zmarł 8 marca 2024 roku, w 49. roku kapłaństwa, mając 73 lata. Jego pogrzeb odbył się 15 marca w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i Świętego Jana Bosko w Katowicach-Piotrowicach. Liturgii żałobnej przewodniczył arcybiskup Wiktor Skworc.